5 пословиц о дружбе на белорусском языке

Надо написать 10 пословиц про дружбу на белорусском

Наша мова — цудоўная, спеўная Табе складаю шчыра свой санет,
Прапрадзедаў маіх жывая мова, —
Майго народа першая аснова,
Душы яго шырокі, чысты свет!
Лось Еўдакія

У кожнага чалавека, народа ёсць свая родная мова. Мова, на якой было сказана першае ў жыцці слова. Для кожнага народа яго мова самая найпрыгажэйшая. Мая родная мова — беларуская. Матчына мова, спеўнае слова, родная мова — так ласкава і шаноўна называюць сапраўдныя беларусы сваю мову. Мова — неацэнны духоўны набытак нашага народа.
Беларускія пісьменнікі сказалі шмат шчырых слоў пра сваю родную мову, яе багацце і прыгажосць. Іх творы прасякнуты любоўю да мовы, заклапочанасцю за яе лёс. У вершах П.Броўкі «Калі ласка!», Н.Гілевіча «Слова», Я.Янішчыц «Мова» ўслаўляецца родная мова, іх радкі напоўнены патрыятычнымі пачуццямі. Паэты падкрэсліваюць значэнне роднай мовы ў жыцці чалавека. У сваім вершы «Страціў слова, страціў спадчыннае слова. » Ніл Гілевіч гаворыць:

Страціў слова, страціў спадчыннае слова —
Штосьці страціў у душы абавязкова!

Мне вельмі б хацелася, каб наша слова жыло шмат стагоддзяў, радавала сваей мілагучнасцю і прыгажосцю іншыя пакаленні.

2017-03-17T22:31:27+03:00
У сённяшні час павышаецца цікавасць да ўнутранага стану чалавека і пазнання яго пачуццёвага жыцця.

Тэма кахання заўсёды хвалявала людзей. Вакол яе заўсёды вяліся спрэчкі. Аб яго загадкавасці і немагчымасці поўнага вызначэння гаварылі старажытныя паэты, філосафы, асветнікі, паэты і пісьменнікі ўсіх гістарычных эпох і ўсіх нацыянальнасцей. Каханню прысвечаны самыя душэўныя радкі. З дапамогай кахання асвятляецца прыгажосць чалавечага жыцця і адносін.
Каханне называюць здольнасцю ахвяраваць сабою дзеля каханага;
уменнем аддаваць і не браць; жаданнем зрабіць любімага чалавека
шчаслівым; энергіяй жыцця; хваробай сэрца; вогненнай ракой. Шэраг азначэнняў кахання можна доўжыць, і ўсе яны не вычарпаюць тую вялізную палітру значэнняў і
адценняў гэтага вялікага па сэнсавым аб’ёме слова.
У сучаснай беларускай паэзіі тэма кахання займае важнае месца. Цяжка знайсці цяпер паэта-мастака, які не звярнуўся б да гэтага боскага пачуцця. Аднак сярод іх зараз не так шмат майстроў, якія ўсё жыццё верныя тэме кахання і стварылі шэдэўры. Важна тое, што сапраўдны мастак заўсёды павінен быць арыгінальным.
Для сучаснай любоўнай лірыкі характэрны свежыя матывы і напрамкі. Адным з такіх напрамкаў з’яўляецца інтымная лірыка.Пачуццёвыя адносіны паміж мужчынам і жанчынай – гэта свайго роду аснова быцця, крыніца жыцця. Каханне здольна запаліць агонь ў душы кожнага чалавека і гэты агонь будзе гарэць ўсё жыццё, асвятляючы духоуные сцежкі чалавека.Але яно нясе не толькі радасць і шчасце, а часам – гора, сум, смутак і расстанне.
Як абвяшчае шматвяковая народная мудрасць,каханне – гэта не толькі ап’яняльны дурман, але і перажыванні. Таму ў любоўнай лірыцы пераважаюць такія матывы, як смутак і сум, расстанне, страта каханага. Сапраўды, крыўды ці хвілінныя растанне з каханым чалавекам астаўляе ў душы ў кожнага горкі смутак, расчараванні. Таму ў беларускай літаратуры нямала твораў, гераіні якіх, праходзячы праз цяжкія
выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё.

Источник

Белорусские. Белорусские пословицы и поговорки

Не у того правда, кто много кричит.

Рыбак дождя не боится.

Волка не испугаешь овечьей шкурой.

У сына болит пальчик, а у матери сердце.

С малыми детками горе, а с большими вдвое.

Больному и мёд не вкусен, а здоровый и камень ест.

Чужое добро вылезет сквозь ребро.

На хитрость дай Бог мудрость.

У рыбака хоть мокрые бока, зато уха наваристая.

Белорусские пословицы и поговорки

Были бы люди, а староста будет.

Лучшие белорусские пословицы и поговорки

Как нет рыбы без кости, так нет человека без злости.

Хитрец говорит, как листом стелет, а в кармане горячий камень держит.

Кто смелый, тот умелый.

Рыба воды не боится.

Слепой слепому не поводырь.

Хитрый обещает, а дурень верит.

Сова не родит сокола.

Откладывай безделье, да не откладывай дела.

Не время собак кормить, когда волк в стаде.

Сидит тихо, а затевает лихо.

У злого и скупого всегда после обеда.

Плохому танцору и сапоги мешают.

Шилом патоки не достанешь.

Популярные белорусские пословицы и поговорки

Три его на полову, а он: «Буду снова».

Не всегда слезы правду скажут.

Ловил рыбку ловил, но даже кошке на обед не хватило.

Годы летят, как с тополя тополиный пух.

Молчанка не пушит, а ссору потушит.

Хитрого не учить, голого не обрить.

Хитростью долго не проживешь.

Удильщик видит рыбку издалека.

Чужая клеть пирогами пахнет.

Скажи слово на ноготь, а добавят на локоть.

Умные белорусские пословицы и поговорки

Дитя и худенько, а отцу-матери миленько.

У скупой Одарки и за щепку сварка.

От мелющего языка плохая мука.

Хоть ручки черны, да работа бела.

На грош упился, а на три притворился.

Сладко было, да близко дно.

Ты за чужим с горшком, а черт за твоим с мешком.

Авдей, не будь хитрее людей: хитрей теленка не будешь.

Смеется черт с черного голубя, а себя не видит.

В чужих руках пирог велик.

Заплатками трясет, а пятак на водку несет.

Пьяница пьет, как в лейку льет, а как должен платить, то как дурак молчит.

Избранные белорусские пословицы и поговорки

Как черта ни крести, все одно говорит: «В болото пусти».

Хотел рыбку поймать и не замочиться.

Язык и в беде, и в добре может навредить.

Рыбачил, рыбачил, но даже ерша не убачил (не увидел).

Хороша рыбка в реке, но еще лучше в руке.

Пьяному и козы в золоте.

От начала дело зависит.

Где Андрей да Назар, там целый базар.

Щуку ешь, да рыбака не съешь.

Злого злому учить не нужно.

Пьянице и в луже рай.

Время не лошадь: не подгонишь и не приостановить.

Источник

Белорусские поговорки, пословицы и фразеологизмы

Расширяем свой кругозор: белорусские поговорки, пословицы и фразеологизмы. Все мы слышали русские эквиваленты крылатых выражений, но знаете ли вы, как они звучат на нашай роднай мове?

Баба с возу — кобыле легче

Баба з калёс, а каня як чорт панёс. / Баба з калёс каню свята.

Галава на галоў. / Цень на цень. / Вуха на вуха.

Без труда не вытащишь и рыбку из пруда

Каб рыбу есці, трэба ў ваду лезці. / Трэба нахіліцца, каб з ручая напіцца. / Каб вады напіцца, трэба ёй пакланіцца. / Вады не засіліш не паварушыўшыся, рыбы не зловіш не памачыўшыся. / Па дарозе ідучы, грыбоў не набярэш.

Бестолковая голова ногам покоя не дает

За дурной галавой нагам неспакой. / Скупы двойчы плоціць, а дурны двойчы ходзіць. / Галава нагам зладзей

Будет и на нашей улице праздник

Загляне сонца і ў наша ваконца. / Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле. / Калісьці і наш Бог праспіцца

Будто снег на голову

Быццам з неба спаў. / Як з хмары спаў. / Няйначай з неба зваліўся.

В гости со своим самоваром не ходят

У студню вады не льюць, а ў лес дроў не вязуць. / У крыніцу не носяць вадзіцу.

В каждой шутке есть доля правды

Няма байкі без праўды. / Жарты нічога не варты, але часам праўдзяцца. / Часам жарты выходзяць на праўду.

В ногах правды нет

Сядзь, няхай полы не вісяць. / Ногі для дарогі. / Сядзьма на калодзе, пагаворым аб прыгодзе.

В одно ухо вошло, а в другое вышло

Адным вухам слухае, а другім выпускае. / У адно вуха ўпусціў, а ў другое выпусціў.

Волосы становятся дыбом

Шапка на галаве расце./ Аж шапка паднялася. / Нешта за каўнер бярэ. / Вочы слупам сталі. / Дрыжыкі працінаюць. / З капылоў далоў.

Волчий аппетит напал

Конская ежа напала. / Пропасці напалі. / Прогліца напала. / Як не ў сябе. / Як тры дні не еў./ Як з галоднага краю вырваўся. / Як ніколі хлеба ў вочы не бачыў. / Як на голад. / Есць як валоў шэсць. / Не ў свой дух.

Пра нябесныя мігдалы думаць. / Пра нябесныя ясноты марыць. / У надхмар’і лунаць.

В чужой монастырь со своим уставом не ходят

З сваёю цаною на кірмаш не едуць. / У чужую парафію са сваім звычаем не прыходзь. / У чужой бажніцы свечкі не папраўляй.

У галаву ўроілася (зайшло). / У каўтуне закруціла. / У галаве закруціла. / Каўтун завіў.

Вставлять палки в колеса

Дарогу перасякерваць (перасякаць, заступаць). / Шостку падкідаць. / На перашкодзе стаяць.

Выеденного яйца (ломаного гроша) не стоит

Вы́скваркі не варты. / Зломанага шэлега не варты. / Гарэлага шэлега не дам. / Тры грошы не варты.

Вышел сухим из воды

Пабыў у вадзе і не мокры нідзе. / Дарма прайшло.

Глуп, как пробка (как пень / как сивый мерин)

Дурны, як даўбешка (як доўбня, як пень, як авечка, як цецярук, як баран, як свіння, як пута, ях халява, як хамут, як бязмен). / Абух абухом.

Глаза бы мои не смотрели

Брыдка глядзець. / На вочы б не бачыць. / Гадка пазіраць.

Голы як бізун (як палец, як костка, як стары венік). / Голы як стой. / Гол як кол. / Голы гальцом. / Салому сячэ, пірагі пячэ, сенам падмазвае.

Голад не дзядзіна, з’ясі і крадзенае. / Голад не цётка, з’есць, што патрапіць. / Голад не свой брат. / Галоднаму ўсё смакуе. / На галодны зуб усё смачна. / Галоднаму асцюкі не колюцца. / Чорт з голаду и мухі еў.

Горбатого могила исправит

Гарбатага хіба труна выпрастае (паправіць). / Гарбатага выпрастае магіла, а ўпартага дубіна. / Крывога дрэва не выпрастаеш. / З дугі аглоблі не зробіш. / Калі пень, то і будзе пень.

Гоняться за двумя зайцами

На сем сукоў садзіцца. / Дзвюх сарок за хвосг трымаць. / Два зайцы гнаць.

Гары яно гарам. / А няхай яно дымам возьмецца. / Хай яго агні высмаляць. / Хай яно перуном (пылам) пойдзе. / Няхай тут усё дымам сядзе. / Каб яно дагары з дымам пайшло. / Бадай ты без агню згарэў. / А няхай ты згары. / Каб ты ўпапялеў. / Каб цябе агонь спаліў. / Агнём цябе запалі.

Готовь летом сани, а зимой телегу

Ладзь калёсы зімою, а сані летам. / На свята думай пра будзень, а ўлетку пра зіму.

Гром не грянет — мужик не перекрестится

Не прыйдзе трывога не ўспомніш і Бога. / Як трывога, тады да Бога. / Пакуль пярун не грымне, чалавек яму не паклоніцца. / Пакуль не загрыміць, мужык не перахрысціцца.

Гусь свинье не товарищ

Мядзведзь карове не брат. / Воўк сабаку не радня. / Качар курыцы не пара. / Воўк казе не таварыш. / Раўня як свіння да каня. / Багаты беднаму не брат. / Сыты галоднаму не раўня.

Давать голову на отсечение

Руку на адцён даваць. / Галаву на страце́нне даваць. / Рукі па локаць даваць адцяць. / Родам і плодам клясціся.

Дать березовой каши

Лазы даць. / Кія ўсыпаць. / Дубца даць. / Пугі ўліць. / Кулакамі пачаставаць.

Старчом стаць. / Душою дрыгнуць. \ Бараду задзерці. / Жаба цыцкі дала.

Пу́дла даць. / Не на тую нагу бот надзець. / Схібіць. / Спудлава́ць.

Каўнер (каўняра) памацаць. / Па шыі накласці. / У каўнер наўскладаць (налажыць). / Па карку заехаць. / Каўша даць.

Абое рабое. / Роўны з роўнага цешыцца. / Адзін аднаго (адзін другога) не перацягне. / Які ехаў, такую стрэў.

Делать из мухи слона

З камара каня рабіць. / З блыхі (з мухі) вала рабіць. / З ветру вяроўку віць. / Раскажаш пра вераб’я, а перакажуць пра жураўля. / Скажы на кепаць, а даложаць на локаць.

Делу — время, потехе — час

Перш папрацуй, а тады і патанцуй. / Была нядзеля — і мы дудзелі, цяпер серада — працуй, грамада. / Калі на лянок, а калі ў танок. / Гульня, ды не штодня. / Годзе цалавацца, пара і на хлеб старацца.

Кішэнь падстаўляй. / Заўтра з мехам прыходзь.

Днем с огнем не сыскать

Са свечкаю (у руках) не знайсці. / І Саўка не знойдзе.

До свадьбы заживет

Пакуль жаніцца, загаіцца. / Пакуль шлюб браць нічога не знаць.

На пусты канец сысці (з’ехаць). / Да пустога канца дажыць. / На нішто з’ехаць. / На пшык з’ехаць. / Да пугаўя (да пужальна) дабіцца. / Да няма нічога дайсці.

Дуракам закон не писан

Дурны законаў не чытае, ды свае мае. / Для вар’ята няма свята. / Дурны сабака і на гаспадара брэша.

Аж душа зайшлася. / І душы не было. / Душа ў пяты пайшла. / Душа трасецца. / Пад пяты коле.

Дыма без огня не бывает

Дзе не гарыць, там і не курыць. / Дзе дым, там і полымя. / Адкуль дым, адтуль і полымя. / Дзе сунічнік, там і суніцы. / І сабака на́пуста не забрэша. / Не дарма людзі гавораць. / Без прычыны і хвост не матляецца

Eдва ноги волочить

Ледзьве ногі перастаўляць. / Ног не змяніць. / Ног змяніць не можа. / Ледзь ногі совае.

Если б знал где упадешь, то соломки б подостлал

Каб чалавек ведаў, дзе спатыкнецца, дык абышоў бы тое месца. / Каб ведаў, дзе яма, то пераступіў бы. / Каб ведаў, дзе павалішся, лепей бы там сеў (лёг). / Калі б ведаў, дзе павалішся, то абышоў бы.

Если бы да кабы выросли во рту грибы

Каб не хмель ды мароз, ён бы тын перарос. / Каб на дзятла не стралец, быў бы дзяцел маладзец. / Каб не плеш, дык і лысы не быў бы. / Кап, кап ды не цячэ. / Не здарылася б бяды, каб конь не быў худы. / Што пра тое гаварыць, што не мае быць.

Если кажется нужно перекреститься

«Мусіць» за вуха ўкусіць. / Здаецца, што й певень смяецца. / Няхай не здаецца дурной авечцы. / Як здаецца, то хрысціся. / Перахрысціся, калі здаецца.

Еще такой не родился, кто бы всем сгодился

Яшчэ гэткі не спаткаўся, каб усім ён спадабаўся. / І Бог усім не дагодзіць.

Если вы нашли ошибку, пожалуйста, выделите фрагмент текста и нажмите Ctrl+Enter.

Источник

Белорусские пословицы и поговорки

на белорусском языке

Белорусы (самоназвание — беларусы) — нация, коренной народ современной республики Беларусь (Восточная Европа, столица — город Минск), относятся к восточнославянским народам. Общая численность белорусов в мире — около 10 млн. человек. Особую группу представляют полешуки — жители Полесья. Язык белорусов — один из славянских языков, относится к восточной группе, разделяется на 3 говора — центральный, юго-западный и юго-восточный. Как принято считать, белоруская нация сформировалась из древних восточнославянских племён дреговичей, кривичей, радимичей, древлян, северян, полян, ятвягов. Культура белорусов самобытна и уходит своими корнями в глубокую древность, многие элементы культуры имеют балтские корни. Письменность: на основе кириллицы. Русские и белорусы, а также украинцы — родственные народы.

А бедаў, а жывот не ведаў.

Грошы камень бьюць.

Адклад не ідзе ў лад.

За грошы шчастя не купіш.

Больш я забыўся, як ты знаеш.

Рубель з граша паходзіць.

Брахаць – не цэпам махаць.

Калі маеш грошы, то не будзеш босы.

Была б шыя, а хамут знойдзецца.

Грошы вада: прыйшла і сышла.

Была ў сабакі хата.

Было б балота, а жабы знойдуцца.

Нашто мужыку грошы, не давай.

Добрая гаспадыня за вуглы трымаецца.

Добрае дзіця бацькоў мыслі адгадвае.

Добрая пасловіца ў вочы колецца.

У добрай галавы сто рук.

Добраму ўсюды добра.

Добры пачатак – палавіна справы.

Варона з куста, а пяць на куст.

Рубель — не грошы, а гад — не брат.

Вырас пад неба, а дурань як трэба.

Розум — найлепшае багацце.

Высокія парогі не на нашыя ногі.

Гаспадар пачыная будавацца з гумна.

Госцю гадзі, да й сябе глядзі.

Дай Бог нашаму цяляці ваўка спаймаці.

Нелічонай тысячы ў выніку няма.

Дай, Божа, усё ўмець, ды не ўсё рабіць.

Дзеду міла, а ўнуку гніла.

Дзе госць, там і Бог ёсць.

З багатым не варта судзіцца, а з дужым біцца.

Спроба – не хвароба.

Сядзелі на гэтай нядзелі.

Паглядзім, на чым свіння хвост носіць.

Захочаш сабаку выцяць – палку знойдзеш.

Ішоў ваякам, а назад ракам.

Багатаму не спіцца поначы.

Пераначуем – болей пачуем.

Кнігі ў сумцы, а дзеўкі ў думцы.

Развязаўся мех не на смех.

Галота хоць у балота.

Муж і жонка – найлепшая сполка.

Не да парасят, калі свінню смаляць.

Багатым жыццё, бедным выццё.

Купіў не купіў, а патаргавацца можна.

Лепшая радня – свая раўня.

Ліслівае цялятка дзве маткі сасе.

На чым вазку едзешь, таму і песенькі спывай.

Сярод варон жыўшы – варонай і каркай.

Праўда даражэй за грошы.

Лішняга і свінні не ядуць.

Малы жук, ды вялікі гук.

Чужыя грошы ўласны хлеб ядуць.

Паміраць збірайся, а жыта сей.

Блізка відаць, да далёка дыбаць.

На рубель торгу, на два доўгу.

За грошы і Бога купіш.

Пужаная варона і куста баіцца.

Багатаму шкода карабля, а беднаму – кашаля.

Няма лепшай рэчы, як на сваёй печы.

За рубель жабу ў Вільню пагоніць.

Не хваліся пабыўшы, а хваліся пажыўшы.

Хто дбае, той і мае.

Вашы грошы — наш тавар.

Зрання росна, у поўдзень млосна, а ўвечар камары.

Бяда адна не ходзіць – другую за сабой водзіць.

Кідаючыся капейкамі, рубля не збярэш.

Чалавек есць хлеб траякі: белы, чорны і ніякі.

Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі сын.

Адны грошам ліку не маюць, другія з голаду паміраюць.

Не тая гаспадыня, што збярэ гаспадарку, а тая, што ўдзержыць.

Содержание страницы: белорусские народные пословицы и поговорки; беларускія прымаўкі і прыказкі.

некоторые печатные издания белорусских пословиц

• «Беларускія прыказкі і прымаўкі»; сост.: Ф. Янкоўскі; Мінск, 1992 год.

• «Слоўнік беларускіх прыказак»; сост.: І. Лепешаў, І. Носовіч, М. Якалцевіч; Мінск, 2002 год.

• «Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў»; сост.: Н. Ганчарова; Мінск, 1993 год.

Источник

Крылатые слова, высказывания, афоризмы белорусских поэтов

Белорусские поговорки, пословицы и фразеологизмы

Расширяем свой кругозор: белорусские поговорки, пословицы и фразеологизмы. Все мы слышали русские эквиваленты крылатых выражений, но знаете ли вы, как они звучат на нашай роднай мове?

Баба с возу — кобыле легче

Баба з калёс, а каня як чорт панёс. / Баба з калёс каню свята.

Галава на галоў. / Цень на цень. / Вуха на вуха.

Без труда не вытащишь и рыбку из пруда

Каб рыбу есці, трэба ў ваду лезці. / Трэба нахіліцца, каб з ручая напіцца. / Каб вады напіцца, трэба ёй пакланіцца. / Вады не засіліш не паварушыўшыся, рыбы не зловіш не памачыўшыся. / Па дарозе ідучы, грыбоў не набярэш.

Бестолковая голова ногам покоя не дает

За дурной галавой нагам неспакой. / Скупы двойчы плоціць, а дурны двойчы ходзіць. / Галава нагам зладзей

Будет и на нашей улице праздник

Загляне сонца і ў наша ваконца. / Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле. / Калісьці і наш Бог праспіцца

Будто снег на голову

Быццам з неба спаў. / Як з хмары спаў. / Няйначай з неба зваліўся.

В гости со своим самоваром не ходят

У студню вады не льюць, а ў лес дроў не вязуць. / У крыніцу не носяць вадзіцу.

В каждой шутке есть доля правды

Няма байкі без праўды. / Жарты нічога не варты, але часам праўдзяцца. / Часам жарты выходзяць на праўду.

В ногах правды нет

Сядзь, няхай полы не вісяць. / Ногі для дарогі. / Сядзьма на калодзе, пагаворым аб прыгодзе.

В одно ухо вошло, а в другое вышло

Адным вухам слухае, а другім выпускае. / У адно вуха ўпусціў, а ў другое выпусціў.

Волосы становятся дыбом

Шапка на галаве расце./ Аж шапка паднялася. / Нешта за каўнер бярэ. / Вочы слупам сталі. / Дрыжыкі працінаюць. / З капылоў далоў.

Волчий аппетит напал

Конская ежа напала. / Пропасці напалі. / Прогліца напала. / Як не ў сябе. / Як тры дні не еў./ Як з галоднага краю вырваўся. / Як ніколі хлеба ў вочы не бачыў. / Як на голад. / Есць як валоў шэсць. / Не ў свой дух.

Пра нябесныя мігдалы думаць. / Пра нябесныя ясноты марыць. / У надхмар’і лунаць.

В чужой монастырь со своим уставом не ходят

З сваёю цаною на кірмаш не едуць. / У чужую парафію са сваім звычаем не прыходзь. / У чужой бажніцы свечкі не папраўляй.

У галаву ўроілася (зайшло). / У каўтуне закруціла. / У галаве закруціла. / Каўтун завіў.

Вставлять палки в колеса

Дарогу перасякерваць (перасякаць, заступаць). / Шостку падкідаць. / На перашкодзе стаяць.

Выеденного яйца (ломаного гроша) не стоит

Вы́скваркі не варты. / Зломанага шэлега не варты. / Гарэлага шэлега не дам. / Тры грошы не варты.

Вышел сухим из воды

Пабыў у вадзе і не мокры нідзе. / Дарма прайшло.

Глуп, как пробка (как пень / как сивый мерин)

Дурны, як даўбешка (як доўбня, як пень, як авечка, як цецярук, як баран, як свіння, як пута, ях халява, як хамут, як бязмен). / Абух абухом.

Глаза бы мои не смотрели

Брыдка глядзець. / На вочы б не бачыць. / Гадка пазіраць.

Голы як бізун (як палец, як костка, як стары венік). / Голы як стой. / Гол як кол. / Голы гальцом. / Салому сячэ, пірагі пячэ, сенам падмазвае.

Голад не дзядзіна, з’ясі і крадзенае. / Голад не цётка, з’есць, што патрапіць. / Голад не свой брат. / Галоднаму ўсё смакуе. / На галодны зуб усё смачна. / Галоднаму асцюкі не колюцца. / Чорт з голаду и мухі еў.

Горбатого могила исправит

Гарбатага хіба труна выпрастае (паправіць). / Гарбатага выпрастае магіла, а ўпартага дубіна. / Крывога дрэва не выпрастаеш. / З дугі аглоблі не зробіш. / Калі пень, то і будзе пень.

Гоняться за двумя зайцами

На сем сукоў садзіцца. / Дзвюх сарок за хвосг трымаць. / Два зайцы гнаць.

Гары яно гарам. / А няхай яно дымам возьмецца. / Хай яго агні высмаляць. / Хай яно перуном (пылам) пойдзе. / Няхай тут усё дымам сядзе. / Каб яно дагары з дымам пайшло. / Бадай ты без агню згарэў. / А няхай ты згары. / Каб ты ўпапялеў. / Каб цябе агонь спаліў. / Агнём цябе запалі.

Готовь летом сани, а зимой телегу

Ладзь калёсы зімою, а сані летам. / На свята думай пра будзень, а ўлетку пра зіму.

Гром не грянет — мужик не перекрестится

Не прыйдзе трывога не ўспомніш і Бога. / Як трывога, тады да Бога. / Пакуль пярун не грымне, чалавек яму не паклоніцца. / Пакуль не загрыміць, мужык не перахрысціцца.

Гусь свинье не товарищ

Мядзведзь карове не брат. / Воўк сабаку не радня. / Качар курыцы не пара. / Воўк казе не таварыш. / Раўня як свіння да каня. / Багаты беднаму не брат. / Сыты галоднаму не раўня.

Давать голову на отсечение

Руку на адцён даваць. / Галаву на страце́нне даваць. / Рукі па локаць даваць адцяць. / Родам і плодам клясціся.

Дать березовой каши

Лазы даць. / Кія ўсыпаць. / Дубца даць. / Пугі ўліць. / Кулакамі пачаставаць.

Старчом стаць. / Душою дрыгнуць. \ Бараду задзерці. / Жаба цыцкі дала.

Пу́дла даць. / Не на тую нагу бот надзець. / Схібіць. / Спудлава́ць.

Каўнер (каўняра) памацаць. / Па шыі накласці. / У каўнер наўскладаць (налажыць). / Па карку заехаць. / Каўша даць.

Абое рабое. / Роўны з роўнага цешыцца. / Адзін аднаго (адзін другога) не перацягне. / Які ехаў, такую стрэў.

Делать из мухи слона

З камара каня рабіць. / З блыхі (з мухі) вала рабіць. / З ветру вяроўку віць. / Раскажаш пра вераб’я, а перакажуць пра жураўля. / Скажы на кепаць, а даложаць на локаць.

Делу — время, потехе — час

Перш папрацуй, а тады і патанцуй. / Была нядзеля — і мы дудзелі, цяпер серада — працуй, грамада. / Калі на лянок, а калі ў танок. / Гульня, ды не штодня. / Годзе цалавацца, пара і на хлеб старацца.

Кішэнь падстаўляй. / Заўтра з мехам прыходзь.

Днем с огнем не сыскать

Са свечкаю (у руках) не знайсці. / І Саўка не знойдзе.

До свадьбы заживет

Пакуль жаніцца, загаіцца. / Пакуль шлюб браць нічога не знаць.

На пусты канец сысці (з’ехаць). / Да пустога канца дажыць. / На нішто з’ехаць. / На пшык з’ехаць. / Да пугаўя (да пужальна) дабіцца. / Да няма нічога дайсці.

Дуракам закон не писан

Дурны законаў не чытае, ды свае мае. / Для вар’ята няма свята. / Дурны сабака і на гаспадара брэша.

Аж душа зайшлася. / І душы не было. / Душа ў пяты пайшла. / Душа трасецца. / Пад пяты коле.

Дыма без огня не бывает

Дзе не гарыць, там і не курыць. / Дзе дым, там і полымя. / Адкуль дым, адтуль і полымя. / Дзе сунічнік, там і суніцы. / І сабака на́пуста не забрэша. / Не дарма людзі гавораць. / Без прычыны і хвост не матляецца

Eдва ноги волочить

Ледзьве ногі перастаўляць. / Ног не змяніць. / Ног змяніць не можа. / Ледзь ногі совае.

Если б знал где упадешь, то соломки б подостлал

Каб чалавек ведаў, дзе спатыкнецца, дык абышоў бы тое месца. / Каб ведаў, дзе яма, то пераступіў бы. / Каб ведаў, дзе павалішся, лепей бы там сеў (лёг). / Калі б ведаў, дзе павалішся, то абышоў бы.

Если бы да кабы выросли во рту грибы

Каб не хмель ды мароз, ён бы тын перарос. / Каб на дзятла не стралец, быў бы дзяцел маладзец. / Каб не плеш, дык і лысы не быў бы. / Кап, кап ды не цячэ. / Не здарылася б бяды, каб конь не быў худы. / Што пра тое гаварыць, што не мае быць.

Если кажется нужно перекреститься

«Мусіць» за вуха ўкусіць. / Здаецца, што й певень смяецца. / Няхай не здаецца дурной авечцы. / Як здаецца, то хрысціся. / Перахрысціся, калі здаецца.

Еще такой не родился, кто бы всем сгодился

Яшчэ гэткі не спаткаўся, каб усім ён спадабаўся. / І Бог усім не дагодзіць.

Новое в блогах

Пословицы и поговорки: Белорусские

Яблоко от яблони недалеко падает (Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі сын)

Утром — роса, днем — жара, а вечером — комары (Зрання росна, у поўдзень млосна, а ўвечар камары)

Источник